Een monumentje! Doe mij maar een paar...

Het afgelopen weekend stond in het teken van Monumentendag. Een jaarlijks evenement, waarbij je bepaalde locaties die normaliter niet toegankelijk zijn voor het publiek - kerken, historische panden, tuinen etc. - kunt bezichtigen. Meestal wordt je bij elk monument - vooral gebouwen - gastvrij ontvangen door vriendelijke vrijwilligers, die je met een praatje en/of folders van de nodige informatie voorzien. Soms is er zelfs koffie, al dan niet met iets er bij.

Delft

Ditmaal waren we in het naburige Delft, toch bij uitstek een historische stad, waar ruim veertig monumenten te bezichtigen waren. Dat was op zaterdag, toen het in de namiddag nog behoorlijk warm werd. Nu hebben we best een aardig stukje door het centrum gewandeld, maar zóveel monumenten als in het (bij de VVV verkrijgbare) boekje stonden zijn we bij lange na niet tegengekomen. Een stuk of tien locaties hebben we wel gered. Om er een paar te noemen: Koornbeurs/Vleeshal (tegenwoordig een jongerensoos), het Stadhuis, Sint Hippolytuskapel, De Fundatie, Museum Paul Tétar van Elven, Synagoge Delft, Sacramentskerk en de Botanische Tuin, waar de Delft Blue Big Band optrad. Wel leuk om even te zien en te horen, het is een goede big band met een stel uitstekende musici, afwisselend repertoire - van Glenn Miller tot hardrock - en een oog- en oorstrelende zangeres.

Enkele foto's van het middagje 'Delft Monumentaal' staan hier.

Na terugkomst in Den Haag zijn wij gaan eten bij De Tapperij in de Atjehstraat. Mooi nostalgisch 'bruin' café annex restaurant met authentiek interieur, vriendelijke bediening en een prima - op Franse leest geschoeide - keuken.


Zutphen

De dag daarop was Zutphen aan de beurt. Wel wat verder, vanuit de residentie bezien. Aardig treinreisje toch zo'n drie uur. Maar het was de moeite waard. Om te beginnen was het veel minder warm dan in Delft. En hoewel het 's middags wel drukker werd bleef het aangenaam druk, je hoefde bij wijze van spreken niet over de hoofden heen te lopen. En het is een bijzonder mooi stadje.

In Zutphen liepen we eerst via de Wijnhuistoren naar de Burgerzaal (tevens informatiecentrum), waar we ons inschreven voor een rondleiding later in de middag. We waren wel toe aan koffie dus schoten we even later zo'n mooi bruin café in. We bestelden cheesecake 'met twee vorkjes' er bij. Was prijzig maar erg lekker.

Daarna bezochten we achtereenvolgens het Luxor Theater (met authentieke belettering op de artdeco gevel), een snoepwinkeltje 'uit overgrootmoeders tijd', de Stadsboomgaard waar je gratis appeltjes kon meenemen en de monumentale woning Proostdij.

Interessant was de rondleiding in de oudste bibliotheek van Nederland, Librije (nee, niet het befaamde vijfsterren restaurant). Deze bibliotheek bevindt zich bij de Walburgiskerk. De dikke boekwerken liggen er aan kettingen vast, het zijn er zo'n 500 waaronder 85 incunabelen (drukken van vóór 1500).

Naderhand gingen we wederom naar de Walburgiskerk waar je, na een nogal moeizame beklimming van vijf behoorlijk steile trappen, uitkwam op een verdieping waar je buiten rondom een mooi uitzicht over Zutphen hebt.

Er was nog veel meer te zien, maar op één middag is dat allemaal niet haalbaar. Hoe dan ook: in het laatste monument dat we bezochten, Stadsboerderij Cambrinus, ging ik voor de 'bierproeverij' met een zestal huisgebrouwen biertjes, en een mandje stokbrood er bij. Was heel smakelijk.

Meer foto's van het middagje Zutphen staan hier.

De terugweg naar huis ging wederom zeer voorspoedig, mooie aansluitingen op treinen en tram. Op het tramperron in Den Haag kwam ik Paul van O. tegen die weer eens een mooi dienstreisje naar Zürich had gemaakt. We reden samen op naar huis, we wonen namelijk bij elkaar in de buurt.

Al met al waren het mooie dagen. Komend weekend belooft dat ook te worden maar dat krijgt een aanmerkelijk sportiever karakter....