Bommen en granaten!! De welbekende verwensing van Kapitein Haddock is tevens de naam van een van de betere biertjes die tijdens het jaarlijkse Pint Winterbier Festival kon worden genuttigd. Of geproefd liever gezegd, want het gaat er niet om zoveel mogelijk alcoholica in te nemen. Hoewel dat wel het onvermijdelijke gevolg is van veel verschillende biertjes proeven. Keus genoeg, dit jaar was er een breed scala aan diverse bieren, minstens 117. Een enkele keer was er sprake van een 'Déja Bu' ervaring (met dank aan Frank voor de woordspeling).
Wat is een lekker biertje? Dat is sterk afhankelijk van persoonlijke smaak. Zelf houd ik er wel van als bier wat 'zoete tonen' bevat, bij voorkeur donker van kleur is en aan de zware kant. Denk bijvoorbeeld aan Kasteelbier, Leffe Bruin of Westmalle Dubbel. Anderen zweren echter bij witbier of stevig bier met 'een bittertje'. Ieder zijn meug.
Om twee uur hadden we afgesproken in de stationshal van Den Haag CS. De opkomst was aanmerkelijk groter dan verwacht: maar liefst 11 (elf) mannen - geen enkele vrouw.
Eenmaal in Gouda, was het maar vijf minuten lopen naar het Welland College, waar Pint-Regio Zuid-Holland het 24e winterbierfestival had georganiseerd. Bij de ingang kreeg je voor twintig euro een pakket, bestaande uit een glas (bij inlevering achteraf kreeg je twee euro terug), een infoboekje en zes plastic munten, goed voor zes biertjes naar keuze.
Evenals voorgaande jaren, was het gezellig druk op de uitgestrekte benedenverdieping van het schoolgebouw. Dit ondanks het feit dat er minder stands waren dan vorig jaar, hetgeen de pret echter geenszins kon drukken. Er is immers geen mens die tientallen biertjes achter elkaar kan proeven.
Zelf heb ik acht biertjes geproefd, waarbij de Sancti Adelberti Pastorale er in positieve zin uit sprong: fris, lichtzoet, met een volle moutige caramelsmaak en een frisse toets van lindebloesem. Ook waren het Meesterstuk 2017 van Crooked Spider, de Russian Imp. B.A. Christmas Stout van Jopen en Verschrikkelijk Stout van Burg Bieren de moeite waard. Het minst was ik gecharmeerd van het eerste biertje dat ik dronk, de Ambeq van brouwerij De Arn. Gewoon niet lekker, met een dominante whiskeysmaak.
Op de terugweg, aan het eind van de middag, ging het overgrote deel van de groep eten bij Dayang, een indisch restaurant in de Wagenstraat. We bestelden een rijsttafel voor zeven personen. Een prima afsluiting van een gezellige middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten