Kleuren van de herfst: Letsch go!

Een update, ook over alledaagse dingen, kan nooit kwaad. Maandag liep ik nog die moeizame duurloop van 100 minuten netto, maar daarna werd het rustig wat hardlopen betreft, afgezien van een loopje van 40 minuten afgelopen woensdag en vrijdag een wandeling door het Westduinpark naar Kijkduin en via Meer en Bos terug.

In deze periode wordt over een bepaald onderwerp erg zwart-wit gedacht. Ik hou het op zwart! ;-)

Het was mooi weer met een fraai herfstzonnetje dus een mooie onderbreking van de dagelijkse werkzaamheden. Oh ja, dan vergeet ik natuurlijk de sessies in het krachthonk, zowel gisteren als afgelopen woensdag. Ging ook weer goed.

Dinsdag hadden we een onverwachte gast op bezoek: Jan Letsch, vrijwilliger van het jaar 2013 (pin mij niet vast op het jaar) die in een verzorgingsflat woont en een tijdlang niet bij de club is geweest. Hij is opgehaald op initiatief van clubhuisbeheerder Frans, van wie Jan een aantal jaren geleden een 'soort van' rechterhand was. Leuk om hem weer eens te zien, ook met zijn gezondheid gaat het goed.

Loving Vincent

Verder nog in Het Filmhuis de film 'Loving Vincent' gezien, maar dat was woensdag. Een heel aparte film over met name het laatste deel uit het leven van Vincent van Gogh.

Feitelijk kun je spreken van een complexe animatiefilm. Het aparte zit 'm vooral in de bijna 65000 schilderijen (frames) waaruit de film is opgebouwd en waaraan 125 kunstschilders hun bijdrage hebben geleverd. Het zijn live action beelden die zijn overgeschilderd met dikke, pasteuze verfstreken op de wijze zoals Van Gogh dat zou hebben gedaan. De personen die hij bij leven heeft geschilderd komen zo letterlijk tot leven of het nu postbode Joseph Roulin, Dokter Gachet of andere geportretteerden waren.

Eerlijk gezegd kon het verhaal zelf mij niet zo boeien, het is een 'whodunnit' waarin wordt gesuggereerd dat Van Gogh wellicht geen zelfmoord heeft gepleegd maar zwaar mishandeld is aan de gevolgen waarvan hij een paar dagen later overleed. Het blijft speculeren, in ieder geval voegt het weinig toe aan hetgeen al over de dood van Van Gogh bekend is.

De recensies in kranten en op internet zijn overwegend lovend, wat m.i. vooral te maken heeft met de wijze waarop de film gemaakt is, letterlijk 'A Labour of Love' van regisseur Dorota Kobiela en producent Hugh Welchman en bovenal de schilders die Van Gogh tot leven hebben gebracht.

En dan was er nog het middagje 'Kikkermuseum', onderdeel van de 'speelverdieping' van het Letterkundig Museum, een geliefd speeloord voor onze kleindochter. Het was voor mij de derde keer dat ik dit museum bezocht. Leuk voor bij slecht weer, maar voor (kleine) kinderen altijd een feest.