Het was een mooie uitvaart gisteren, sober maar uitstekend verzorgd. Muziek, toespraak, powerpointpresentatie met 22 foto's 'fragmenten uit het leven' van mijn vader. Familieleden ontmoet die ik 51 jaar geleden voor het laatst zag. Foto's bekeken uit die tijd, waar zij ook op staan. Iedereen sterk veranderd, maar de herinnering is levendig, alsof het gisteren was. Maar tijd is ook een merkwaardig begrip, door mensen gecreërd om dingen te ordenen en zaken die je bewust ervaart beter te kunnen plaatsen. Tijdsbesef is ook weer zoiets, terwijl alle mystici en geestelijk leiders unaniem spreken over een eeuwig NU, alles vindt nu en op hetzelfde moment plaats. Objectief bestaat er geen gisteren, morgen, honderd, duizend jaar geleden, over een miljoen jaar. Alles vindt nu plaats. Dat is iets onvoorstelbaars, wij zijn denk ik niet toegerust om dit vanuit onze zintuigelijke conditionering en met ons op deze (stoffelijke, aardse) wereld toegerust brein ècht goed te begrijpen.
Maar laten we het filosoferen maar even voor wat het is, hoe boeiend ook. Hoe wonderlijk het ook mag klinken, het was een bijzondere dag. Het is alsof je door een bepaalde kracht of krachten - de nuchtere mens zou zeggen: in jezelf, de meer mystiek georiënteerde: (ook) met inspiratie van buiten - wordt geleid om precies het juiste te doen, recht te doen aan degene die is overleden. Zonder enige vorm van zelfingenomenheid, maar wel met dankbaarheid, meen ik te mogen stellen dat dit gelukt is.
Vandaag ga ik nog het een en ander regelen, de nasleep van de afgelopen dagen, en daarna uitwaaien op de Veluwe. Ik hoop nog wat foto's te kunnen maken van de natuur aldaar, met name van de edelherten. De bronsttijd is aangevangen, ook hier zien we weer hoe alles de cyclus van de natuur volgt. Hopelijk vanavond of morgenochtend wat plaatjes.
5 opmerkingen:
Sterkte en gecondoleerd met je vader!.
Geniet op de veluwe en waai er op uit.
mooi gesproken, vriend
Hoop dat je een lekkere uitwaaidag hebt gehad Fred. Raar idee lijkt het me geen ouders meer te hebben. Dan ben je wees. Een nare klank heeft dat woord. En hoewel niet aan te ontsnappen staat het idee mij persoonlijk erg tegen. Maar ja, dat is het leven.....
Gecondoleerd.
Ruud van A.
Nog veel sterkte gewenst.
Zo'n trieste gebeurtenis verandert voor je ogen in een hele mooie dag. Je houdt er goede herinneringen aan over.
Mooi beschreven, Fred.
Een reactie posten