Wie heeft de grootste?

Het was een mooie dag voor een dagje Hoge Veluwe. Dat voelde ik al toen ik 's ochtends een wandelingetje ging maken naar de duinen en waar deze teunisbloem en rozen graag voor mij wilden poseren.

Iets eerder dan gepland ging ik in oostelijke richting, na eerst een dunne fleece te hebben gekocht bij Bever Sport in de Torenstraat. Ik ging namelijk op de fiets naar het station en alleen met t-shirt en jackje aan bleek aan de frisse kant.

Met de trein naar Utrecht, waar enkele minuten later de trein die ook Ede-Wageningen aandeed vertrok. Daar aangekomen duurde het ook niet lang voordat de bus richting Apeldoorn kwam, met een stop op de rotonde bij Otterlo. Daar stond het taxibusje naar Nationaal Park De Hoge Veluwe al klaar, je kon bij de chauffeur meteen het toegangskaartje voor het park kopen.

Diezelfde chauffeur zette mij even later voorbij de ingang af, bij de halte Witte Fietsen stalling. Dit omdat ik aangegeven had meteen te willen fietsen. Alzo geschiedde. Ik ben de rest van de dag bijna niet meer van die fiets - ze zijn nu allemaal voorzien van een kinderzitje - afgeweest, afgezien van de lunch met de traditionele appelpannekoek met - naar keuze - kaneel, stroop, poedersuiker enzovoorts. Dat was mijn eerste stop, bij De Koperen Kop, nog geen drie kilometer van de ingang.

Laat ik jullie niet vervelen met verhalen waar ik allemaal gefietst heb, laten we volstaan met de mededeling dat het heen en weer was. Tweemaal bij het Koeverbos, waar je vanaf de wildkansel het wild kunt observeren, en tweemaal op de Hoge Veluwe zelf, vrij snel nadat je het Kröller Muller Museum bent gepasseerd en over het wildrooster bent gegaan. Je ziet het al aan de dikke rijen auto's en de rij indrukwekkend teletoeters, waarvan bij sommigen de aanduiding 'kanon' bepaald geen overdrijving is. Zoals de edelherten in dit seizoen hun hinde-dames en rivalen imponeren met hun gigantische gewei, zo lijken de mannen - dikwijls in groene of kaki-kleurige outdoorkleding gehuld - hun status te willen vestigen met die giga-telelenzen. Een verlengstuk van hun eh... dinges? Ach, dat zal lang niet op iedereen van toepassing zijn, maar wel kosten dat soort attributen een vermogen.

Ja, dan ik met mijn lullige powershotje. Nou, ik kan er niet mee zitten, je foto's krijgen wel niet die super-professionele kwaliteit maar wat mij betreft zijn ze goed genoeg als illustratie.

Zo vertellen deze foto's het verhaal van mijn tweede bezoekje aan het Koeverbos, het was toen even voor drieën en dit edelhert, vermoedelijk een plaatshert (= hert met een harem), nam een uitgebreid modderbad. Hij genoot er duidelijk van. Herten nemen vooral in de bronsttijd modderbaden. Niet alleen om verkoeling te zoeken, maar vooral omdat modder een probaat middel tegen parasieten lijkt te zijn. 

En op de Hoge Veluwe zelf, met die auto's en teletoeters, was er vooral later die middag de nodige activiteit. Dat werd nog eens versterkt door de appeltjes en voedselbrokjes die deze jachtopzieners kwamen uitstrooien. Niet lang daarna kwamen de herten uit de dekking. Een groot roedel hinden met eerste- en tweedejaars kalveren en een plaatshert. Ook verderop in het bos zelf hoorde je herten burlen.

Op zeker moment gingen de hinden naar het linkerveld toe waar ook een heleboel auto's en fotografen stonden te wachten op de dingen die komen zouden. Het hert er achteraan. Dat werd spannend, want er stond nog een hert te burlen op weg erheen. Echter toen het plaatshert op hem afging koos dat hert - ook bepaald geen kleine jongen -  het hazenpad. Of moet ik in dit verband hertenpad zeggen?

Wel leuk was het tafereel toen het hele roedel zich op dat linkerveld bevond. Een kalfje werd helemaal gek van opwinding, hij (of zij) rende en sprong rond, spatte in het water en rende weer een paar ronden over het veld, heen en weer, op en neer. Enkele iets oudere kalveren en een paar hinden volgden zijn voorbeeld.

Ik ben niet zo heel lang gebleven, om half zeven fietste ik - wel in snel tempo - terug naar de uitgang, waar het busje terug naar de Rotonde zou stoppen. En dat gebeurde ook, ik kon meteen overstappen op de bus naar station Ede-Wageningen (een luxe touringcar ditmaal!). De terugweg ging ook zeer voorspoedig, om kwart over negen was ik thuis. Even tv kijken, even bloggen en dan naar bed. Morgenochtend een lange duurloop!