Wat die exotische klanken betreft: Als verlaat verjaardagsgeschenk had een goede vriendin - die vandaag overigens tweede dame werd bij de Prutrace in Haarzuilen - voor mij (en haarzelf) een etentje annex voorstelling georganiseerd. Zo werd ik gisteravond, met trein en metro, geheel vrijwillig ontvoerd naar de plaats van handeling, het vernieuwde theater LantarenVenster in Rotterdam. Een gedistingeerd-hippe tent (net een blokkendoos, zei mijn gezelschapsdame) met een filmhuis, een restaurant en enkele theaterzalen in één waarvan het concert ging plaatsvinden. Het eten - vegetarische lasagne met danish blue - was prima. Dat begon dus goed.
Daarna gingen we naar Zaal 1, waar het concert ging beginnen en 'waar ik een goede bekende zou zien optreden'. Ik raadde het vrij snel en goed, en inderdaad, het eerste deel van het concert werd verzorgd door flamencogitarist Eric Vaarzon Morel, echtgenoot van ex-collega Louise en Neerlands beste flamenco-gitarist. Hij werd geflankeerd werd door twee schone dames. De blonde muze achter de piano was Maartje Meier met wie Morel diverse composities voor piano en flamencogitaar had geschreven en de zangeres is de uit Sevilla afkomstige María Marín Gordillo.
Zoals de kenners van hem gewend zijn, stond Vaarzon Morel, die ook samenwerkte met onder andere trompettist Eric Vloeimans en de gitaristen Jan Akkerman en Harry Sacksioni, met deze combi ook nu weer garant voor een avontuurlijke mix van jazz, flamenco en pop.
Na de pauze trad de Fra Fra Band op, een band die al 31 jaar bestaat. Aangenaam-melodieus kabbelende fusion met orientaalse en zuid-amerikaanse invloeden van een veelkoppige formatie waarvan de leden van Surinaamse, Antilliaanse en Marokkaanse komaf zijn. Hèt voorbeeld hoe muziek verbroedert.
Na afloop nog wat gedronken en daarna terug naar huis, wederom met metro en trein.
Het eten was bij Simonis op de boulevard, direct tegenover de Pier. Meer een snacktent dat een gezellig restaurant. Het eten was wel lekker maar veel, een zeer calorierijke combi met krokante kibbeling, goed gebakken patat, vergezeld door ravigotte (of whiskey)saus. Mijn neef wilde binnen zitten maar dat zou ik niemand die een beetje sfeer zoekt aanraden. Maar goed, gezellig uit eten gaan doen we wel een andere keer (als er met al die bezuinigingen nog wat geld overblijft).
Morgen gaan we weer werken en 's avonds trainen. Het was al met al een zeer turbulente week, maar ten aanzien van de nasleep is nog niet alles achter de rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten