zaterdag 17 september 2011

De duurloop van 17 september...


v.l.n.r.: Ellen, Michiel, Ellis, Gerard, Hizkia en Eveline
Ik doe het zelden, maar ditmaal had ik mijn camera meegenomen. Er stond een lange duurloop op het programma via de voor oude en jonge Haag-atleten klassieke route, dus het leek mij wel aardig om daarvan onderweg wat plaatjes te schieten. Klik op de plaatjes voor grotere weergave!

We gingen met z'n zevenen op weg. Bij Terheijde zou de groep zich splitsen in een anderhalf-uursgroep en een twee-en-een half uursgroep. Tot Terheijde ging het in een vrij strak duurlooptempo (dl 2), dat kwam vooral omdat Hizkia, onze snelle hinde, voorop liep. Zij kan er aardig vaart in zetten en bij regionale 5 km. loopjes belandt ze wel eens op het podium. Vriend Michiel, ook een snelle jongen, nam af en toe het duinpad naast de verharde weg waarop de rest liep, voor de broodnodige variatie.






Bij de camping vlak voor Terheijde gingen we splitsen. Omdat ik de hele marathon nog steeds niet helemaal heb afgeschreven, moest het er maar eens van komen: met de duurbikkels mee. Ik moest toch eens die twee-uurs grens (waarna mijn benen het steevast moeilijk krijgen) zien te doorbreken. Dus liep ik samen met Gerard en Eveline tot aan het befaamde 'tunneltje'. Daar even snel een slokje en een gelletje genomen (met dank aan Gerard!) en nog een stukkie door, pakweg 6, 7 minuten en dan terug. Bij terugkomst zouden we zo'n twee uur en een kwartier hebben afgelegd. 



Terheijde in zicht!

Langs 'de kanonnen' van Terheijde

Het roemruchte tunneltje!!


Weer terug bij camping Terheijde gingen we daar wat water drinken in het washok, waarna we de weg terug vervolgden. De laatste kilometer samen met Gerard en Eveline liepen zij ietsje om mij uit en ik begon het nu wel te voelen. Dus nam ik afscheid en ben doorgelopen naar huis, via de Laan van Meerdervoort langs Meer en Bosch rechtuit. Bij de Savornin Lohmanlaan had ik er exact 2 uur en 30 minuten op zitten (met het inlopen meegerekend 2:45') dus die kilometers zitten alvast in de benen! En dat na het intensieve fietsen op de Hoge Veluwe. Ik voel het wel overigens, maar wat wil je.




Morgen maar even uitrusten van alle vermoeienissen. Ik heb mijn schoonfamilie en een neef van mijn vrouw over, dus zullen de activiteiten grotendeels neerkomen op koken.

Geen opmerkingen: