Over stoomtreinen en voorvaderen

Vanavond hadden we een training op de baan. Best een redelijk pittig programma, 6 x 400 meter en dat twee keer. Dus eigenlijk 12 x 400 meter. Echter kregen Pierre en ik dispensatie van Wim, deels uit eerbied voor onze grijzende haren maar vooral vanwege ons niet meer zó snelle basistempo. Wij hoefden slechts 10 x 400 meter, dus 5 x 400 meter per serie. We mochten steeds 10 seconden na de anderen starten en een lagere 200- en 400 meter tijd aanhouden dan de anderen. Dat kwam in de praktijk neer op ca. 0'53'' op de 200 en 1'47'' op de 400 meter. De verleiding was groot om net een tandje harder te gaan, maar steeds werd het zwaarder na de eerste 200 meters, dus die overmoed werd al snel afgestraft. Vooral de eerste serie hijgde ik na elke ronde als een stoompaard. Bestaat zo'n dier eigenlijk wel, een stoompaard? Nou goed, stoomtrein dan.

De tweede serie ging wel wat beter, steeds in de binnenbaan blijven en de allerlaatste ronde plakte ik er een voor mijn doen snelle ronde aan vast. Toen kwam ik uit op 1'41'', ook dat is geen wereldtijd maar ik mag er tevreden mee zijn.

Het is wel de derde dag op rij dat ik de loopschoenen aandeed en daar ook op heb hardgelopen, zo probeer ik weer wat regelmaat  in de trainingen te brengen.

En nu weer iets heel anders. Collega Hans Ottenhoff, die Indische 'roots' heeft en nogal bezig is met spitten en zoeken op internet naar familiebanden en andere connecties, kwam onder meer deze stukken tegen. Hierin wordt een voorvader van mij gememoreerd. Leuk toch? Hij heeft het tot resident gebracht, dat was nog in de tijd dat de Van der Gon Netschers carrière maakten ;-)...

Ik heb dit en een ander document naar een achterneef gestuurd, die bezig is met een stamboom-onderzoek, misschien heeft hij er iets aan...