Nog nooit zag ik in één film zóveel BN'ers bij elkaar, oud en jong, van Carice van Houten en Thijs Römer tot Martine Bijl, Willeke Alberti en Kees Hulst.
De film, waarvan het script is geschreven door Kim van Kooten, gaat over het zoeken naar liefde, passie, geborgenheid en geluk. Bindende factor is het gezinsverband, hoe diep-ingrijpend veranderingen in de familiekring kunnen uitwerken op het emotionele maar ook werkelijke leven van bloedverwanten. Een film waarin de dood, echtscheiding en onvruchtbaarheid aan de orde komen, maar dat alles wordt door de humoristische teksten dragelijk. Alles werkt toe naar het familiefeest - het 40-jarig huwelijksfeest van de ouders van de twee broer Rutmer en Charlie - waarin al die thema’s en familiebanden samenkomen.
Wat mij betreft zet Carice van Houten als koel-rationele dame met dito uitstraling met veel onderhuidse passie en emotionaliteit de indrukwekkendste rol neer. Echt een vrouw van deze tijd, wat ook tot uiting komt in haar hedentaalse zinnen ('Dat is echt zo helemaal niet leuk', dat werk). Van Houten vond zelf dat de teksten van Van Kooten 'lekker bekken', en dat klopt. Het script zit erg goed in elkaar. En dan de regie: Regisseur Lürsen zorgde ervoor dat met name de verhouding tussen de twee broers Rutmer en Charlie (Thijs Römer en Benja Bruijning) centraal staat. Rutmer blijkt onvruchtbaar waardoor zijn vrouw Winnie (Carice van Houten) niet zwanger raakt, Charlie gaat daar een in veel opzichten lastige rol in spelen. De ouders (Martine Bijl en Kees Hulst) van de broers bevinden zich ondertussen in een huwelijkscrisis en schoonzoon Dick (Jacob Derwig) pakt zijn leven op als dierenoppasser in Artis na de dood van zijn vrouw.
Er wordt echt geweldig geacteerd in de film en de typecasting is uitstekend. Vooral Carice en de twee broers maken indruk, maar ook de kleinere rollen van schoonzoon Dick (Derwig) en vader Arend (Hulst) imponeren door weinig woorden en emotionaliteit. Bovendien speelt de vader van Kim, Kees van Kooten, weer een fantastisch zij het piepklein hilarisch rolletje als louche autoverkoper.
Het is een film met veel humor maar ook met zeer ontroerende momenten. De situaties in de film zijn uit het leven gegrepen maar door de opeenstapeling daarvan krijgt het ook iets absurds.
Het is wel een erg lange film geworden (2,5 uur), maar desondanks een aanrader als je gewoon een erg leuke onderhoudende feel-good film wilt zien die toch (;-)) veel kwaliteit heeft, zowel qua script, regie en acteerprestaties.
Na de film zijn wij met z'n zessen uit eten gegaan, in restaurant Fleurie. Om 19:00 uur waren we binnen, om 23.25 uur verlieten wij het restaurant als laatste gezelschap. In de tussenliggende periode was het gewoon gezellig en hebben we helemaal top gegeten. Dat èn de vriendelijke bediening maakte een hoop goed van het soms wat lange wachten tussen de gangen. Wat op zich wel logisch was, er waren slechts twee personen aan het bedienen. Al met al zijn wij de eerste kerstdag op een zeer plezierige wijze doorgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten