Het lijstje!

Het jaar 2012 loopt op zijn eind, althans, kalendertechnisch gezien. Eigenlijk gek, wat is tijd? Niet meer maar ook niet minder dan een afspraak die wij mensen 'met elkaar' hebben gemaakt. U was er niet bij toen die afspraak werd gemaakt? Ik ook niet, maar we aanvaarden tijd wel als een gegeven. En dat is eigenlijk wel zo handig om te opereren in het dagelijks leven.

Maar tijd zoals wij die ervaren is in feite een illusie, veroorzaakt door onze fysieke zintuigen. Volgens Seth, een entiteit die in de jaren zeventig een fiks aantal boeken heeft geschreven, of liever gezegd heeft doorgegeven via het medium Jane Roberts, dwingen onze zintuigen ons actie in bepaalde opeenvolgende momenten te zien. Dit is echter niet het wezen van actie. De verschijnende grenzen tussen verleden, heden en toekomst zijn slechts illusies, veroorzaakt door de hoeveelheid handelingen die we fysiek kunnen opmerken en dus schijnt het ons toe, dat het ene moment bestaat en voor altijd verdwijnt en het volgende moment komt en verdwijnt, ook weer zoals het vorige. Maar alles in het universum bestaat op één moment, simultaan.

Maar ik dwaal af. Voor velen van ons gaat bovenstaande inleiding, in goed hedennederlands, 'helemaal nergens over', voor anderen bevat het genoeg stof tot verder filosoferen. Goed dan, laten we het over lijstjes hebben. Of eigenlijk was het collega Siebrand die aan zijn FB-vrienden vroeg een lijstje van 'beste nummers van 2012' op te stellen.

Good Old Bob Dylan, 's werelds beste slechte zanger...

Nu is het zo dat wat mij betreft de beste nummers van 2012 niet dit jaar zijn gemaakt, maar in de 16de eeuw, de 19de en 20ste eeuw en het begin van de 21ste eeuw. En daar zit van alles tussen: klassiek, jazz, rock, blues, folk, dance, name it. Oftewel: het lijstje dat ik met veel kunst- en vliegwerk maar vooral luisterwerk in elkaar heb gefrutseld gaat alleen over nummers die dit jaar zijn gereleased, en bevat zo goed als zeker geen nummers die ik bij mijn persoonlijk 'All Time Top 10' zou zetten. Bovendien moet ik erkennen dat ik de rest van het jaar erbarmelijk slecht de muziek volg, ik kom er eigenlijk de laatste anderhalve maand achter door veel te 'joetjoeben', te spotifyen, enzovoorts.

Goed, to the point nu. Hier is mijn lijstje, er staat van alles tussen. Over het algemeen heb ik meer met muziek dan tekst, dus hoe iets klinkt en of er een bepaalde spanning in een nummer zit zijn bij mijn keuze bepalend. Hip hop en rap zit er nauwelijks bij: Toegegeven: ik heb in muzikaal opzicht erg interessant, sterk materiaal in dit genre gezien en ook zeer goede nummers beluisterd, maar ik 'heb' weinig met het rap-geluid. De volgorde van de nummers geeft niet noodzakelijkerwijs de volgorde van waardering weer.

1. Duquesne Whistle - Bob Dylan
2. Joy - Tracey Thorn
3. Spectrum - Zedd
4. Ramada Inn - Neil Young & Crazy Horse
5. Hot Knife - Fiona Apple
6. Sleeping Ute - Grizzly Bear
7. Bangarang - Skrillex
8. Okay Cupid - Kitty Pride
9. That's why God Made The Radio - Beach Boys 
10. Flutes - Hot Chip

Helemaal los van bovenstaand lijstje (waarvan ik nu al weet dat ik vooral Spectrum van Zedd en Flutes van Hot Chip meermalen ga afspelen) behoorden tot mijn persoonlijke muzikale hoogtepunten het afgelopen jaar ongetwijfeld het concert van de Grieks-Nederlandse zangeres Maria Markezini, schitterend gewoon. Maar de top was toch wel 'Celebration Day', de filmregistratie van het laatste concert van Led Zeppelin in 2007 in het O2 theater in Londen. De beste muziekfilm ooit van de beste rockgroep ooit. Geweldig.