Helaas was van dat laatste dit jaar geen sprake, integendeel : het weer was pietenpruim. Weliswaar geen regen, en later op de dag verscheen er zelfs een bleek zonnetje, maar het was allemachtig koud en er stond een stevige, ijzige wind vanuit het noordwesten. Dus geen volle terrasjes in de buitenlucht. Wat niet wegneemt dat het drukker dan ooit was: ruim 91.000 mensen zijn komen opdraven, hetzij als loper (11.400), hetzij als publiek.
Vanmorgen vroeg (om kwart voor zeven) ging ik op weg met een volbepakte sporttas richting Nieuwendamlaan, waar de tram ons naar het centraal station bracht. Ik schrijf 'ons' want in die tram zat Arne Dutour Geerling al, met wie ik zou opreizen. Op het station aangekomen, was Jan Groeneveld ook al aanwezig. Gedrieën stapten we in de gereedstaande trein. De koninklijke oranje trein, die speciaal voor ons gereserveerd was door de NS ;-).
Arne en Jan stapten dezelfde tijd in de trein en zouden later in nagenoeg dezelfde tijd (1:41'en 1:40') finishen |
In de kleedruimte die in de kerk was ingericht kleedden wij ons om, de tassen konden we bij de familie Wierenga van De Hardloopwinkel kwijt. Zoon Marcel is eigenaar van die winkel in Leiden, met vader Jan rijden Jan G. en ik regelmatig op naar Delft voor een loopje.
Ook kwamen we de roemruchte blog-keien Richard van der Klis, Ronald Meijer en Ruud Verhoef tegen. Wegens de vele activiteiten rond het jubileumjaar en de neiging een beetje in de buurt te lopen zie ik ze niet zo vaak meer, maar uiteraard moet er wel altijd een fotootje gemaakt worden, dat hoort er bij. De heren gingen de marathon lopen.
Naderhand ging Jan naar het wedstrijdvak en ik naar het recreantengedeelte. Het was kwart over één, dus nog een kwartier wachten totdat de meute van start ging. Ik stond samen met clubgenote en ex-redactielid Lydia Verkerk in het startvak.
Wat ging het worden vandaag? Na 1:49' in 2011 en 1:54' vorig jaar, was een tijd van ruim onder de twee uur een reële verwachting. Ik ging vrij rustig van start met het doel in een lekker ritme te komen dat ik ruim 21 km lang makkelijk zou kunnen volhouden. De eerste acht kilometers gingen goed, maar er kwamen lange stukken door de polder waarbij je de wind pal tegen had. Prompt kreeg ik kramp in mijn buik - dat heb ik wel meer bij langdurige zware loopinspanning - waardoor mijn tempo drastisch verlaagde, de een na de ander passeerde mij. De race moest ik tot twee keer toe onderbreken voor een sanitaire stop, dat heeft mij al met al, inclusief het vertraagde lopen, zeker vijf minuten gekost. Maar toch onverdroten doorgebikkeld, er is amper een andere keus.
De laatste kilometers kwam groepsgenoot Ton van der Pol langszij, ik probeerde een tijdje in zijn kielzog te blijven maar had kennelijk toch teveel energie verspild. Ik moest hem laten gaan en ging weer op de automatische piloot. Vooral de laatste twee kilometers waren voor mij mega-zwaar (misschien toch te weinig lange duurlopen?), en toen ik eindelijk over de finish kwam had ik volgens de tijdklok 2 uur en 4 minuten gelopen. Naderhand bleek dat ik netto 2 uur en één seconde had gelopen, een nogal hilarische uitslag. Geen goede tijd maar ja, toch weer een halve marathon gelopen.
3 opmerkingen:
Jammer vd buikkramp maar wat je zegt ... mooi toch "weer een halve marathon gelopen".
Ach dat is toch jammer net boven de 2 uur. De wind was inderdaad erg heftig
Tsjonge man, wat een wind stond er zeg. Toch maar mooi die 1/2 marathon gelopen, en buikkrampen zijn zo vervelend.
leuk weer even gezien te hebben
Een reactie posten