Bradelierloop

Vanmorgen vroeg éérst het tuinbankje een tweede beitsbeurt gegeven. Het was nog vroeg èn droog dus een ideaal moment om dat te doen.

 

  Daarna wat achter de PC geworsteld met teksten, en later ben ik naar de stad gegaan om bij De Hardloopwinkel een rugzakje te kopen. Dit nadat ik drie dagen geleden bij Bever Sport een Camelbag 'light' (een hesje met wat zakjes om wat geld, kaartjes, sleutels e.d. in op te bergen) had aangeschaft. Ik liep daar tegenaan op zoek naar een 'gewoon' rugzakje dat ik wel nodig heb omdat het andere rugzakje helemaal is opengescheurd, gewoon verteerd door slijtage. Nu ben ik een man met twee rugzakjes, eigenlijk heb ik er meer maar die zijn groter van formaat. Maar ik weet zeker dat ik van dit stel plezier zal hebben. De ene (zwarte) ga ik voor gewone stadswandelingen gebruiken, handig straks op vakantie, de andere voor lange duurlopen.

Om half één was ik bij Meer en Bosch waar Jan Wierenga mij al stond op te wachten. Op naar De Lier voor de Bradelierloop! Het geel-groen van Haag Atletiek was goed vertegenwoordigd. Onze fotoredacteur en trainer Jan Groenestein had zijn fototoestel meegenomen en zette een paar mensen van onze club met mijn persoontje op de plaat. Dit nog voor de start.

Voor menigeen is de Bradelierloop een mooi evenement, om niet te zeggen een traditie, om het najaarsseizoen mee te starten. Jawel, het is nog zomer maar zodra de vakanties achter de rug zijn en de dagen korter worden kun je alweer spreken van na-zomer.

 

Dat het zover nog niet is, bleek wel tijdens het lopen. De 5 km lopers (265 deelnemers) en 10 km lopers (461) gingen gelijk van start. Een van de 5 km lopers was Hans Verbeek, niet blootsvoets ditmaal maar met iets te grote sandalen. Hij wilde gewoon eens kijken hoe dat liep. Achteraf bleek het een succesvol experiment.

Deze cultuurbarbaar had eerder ingeschreven voor de 10 km, en het eerste wat na de start opviel was dat de benen niet ècht goed (uitgerust) voelden. Een mooi tempo viel niet te maken, ik liep gelijk 'hoog in de adem', dan maar een tempo zien te vinden dat ik tien kilometer lang vol kon houden. Het was erg benauwd, warm ook, maar vooral de luchtvochtigheid was hoog. Het bleek dat de rustige aanpak wel werkte, want ik kon het gekozen tempo goed vasthouden en werd weinig gepasseerd. Uiteindelijk kwam ik in 51 minuten en 40 seconden netto over de meet. Dat is niet de 49 minuten waarop ik eerder deze week gehoopt had maar die tijd heb ik vanmorgen, nadat ik een paar stappen had ingelopen, al meteen uit mijn hoofd gezet. Dus toch weer redelijk tevreden.

Na afloop kregen de lopers een plantje als aandenken. Best origineel, weer eens wat anders dan een medaille!

 

 

In de ruimte op de eerste verdieping van het clubgebouw - met uitzicht op het voetbalveld waar juist gespeeld werd - is er zowel voor als na de loop met deze en gene gepraat. Zoals met Hizkia - met wie ik een 'close finish' had - en Michel, Paul Wobbe, Anne Goverts (zie ook links op groepsfoto) die weer sneller begint te lopen, en Jan Wierenga die tien kilometer wilde lopen maar het na vijf kilometer voor gezien hield. Hij had teveel last van zijn verkoudheid en kreeg nauwelijks adem. Er was nog een jonge 'snel' uitziende dame die vroeg of er al uitslagen waren. Haar nieuwsgierigheid was begrijpelijk want ze had het idee bij de eerste dames te zijn gefinishd. Later hoorde ze dat ze vijfde is geworden, geen podiumplaats maar een mooie prestatie.

Even later zette Jan mij, na een terugreis met omweg via Delft wegens wegwerkzaamheden, bij Albert Heijn af waar ik enkele boodschappen insloeg en Jos van onze trainingsgroep tegenkwam met zijn vrouw. De trainingsgroep die morgen was klein zei hij, slechts vier personen. Toch heb ik geen mensen van onze groep in De Lier gezien.