Kerkpolderloop - deel 2

Net een wandelingetje door de duinen gemaakt, nu even dit weblog updaten dat ik gisteravond (na de WK-finale voetbal Duitsland-Argentinië) had geschreven maar nog niet online gezet.

De afgelopen week heb ik weinig getraind - woensdag 80 minuten en vrijdag 20 minuten - maar zondag was toch weer de wekelijkse kerkgang. Dat wil zeggen, de Kerkpolderloop in Delft, waar je elke zondagochtend in juli en augustus vijf kilometertjes kunt rennen. Een soort fysieke eredienst.

Ditmaal kon ik weer meerijden met Jan Wierenga. Om vijf voor negen had ik met 'm afgesproken op een punt aan de Laan van Meerdervoort, maar tien minuten eerder werd aan het raam getikt, hij was er al. Ondanks de nodige(?) omleidingen waren we snel in Delft, vroeg genoeg om even door te rijden naar een winkelcentrum waar ik wat contanten kon pinnen.

Bij 'Bertus' waren er eens zoveel deelnemers dan vorige week, toen verschenen er 85 deelnemers aan de start. Dit zal vooral te maken hebben gehad met de Kadeloop, daags ervoor. Nu was de opkomst aanmerkelijk hoger, evenals het loop-niveau van de individuele deelnemers. En de vertrouwde harde kern was er ook weer.

Stukje ingelopen, cappucino gescoord en naar de start. Om kwart over tien gingen de lopers van start. Meteen maar lekker in de benen. Ook nu ging het goed, evenals vorige week, maar na een kleine drie kilometer kwam een aantal dames mij voorbij waaronder Hizkia Taal en Ellen Melse. Toch had ik het gevoel het eenmaal gevonden tempo redelijk vast te kunnen houden. Uiteindelijk loop je vooral tegen jezelf, niet tegen een ander, zo gaat het tenminste in de loopsport.

Des te tevredener was ik toen bleek dat ik, eenmaal over de finish, 24'42'' had gelopen, maar liefst twintig seconden sneller dan vorige week. Objectief gezien geen bijzondere tijd, maar voor mij al heel wat: eindelijk onder de 25 minuten! Van tevoren had ik dat niet gedacht, en ook niet verwacht.

Evenals vorige week liepen wij (Snelle Michel, Jos Toth-van-de-koplopers, Hizkia en ik) na afloop anderhalve kilometer uit, een mooi rondje door het polderrijke landschap. Daarna terug om te douchen, om te kleden en wat met z'n allen - Michel, Hizkia, Paul Wobben, Jan Wierenga en ik - te genieten van de overheerlijke cappucino en andere verversingen.

De terugweg naar Den Haag ging voorspoedig. 's Avonds gingen we - nog onverwacht - uit eten met onze dochter. Onverwacht, want aanvankelijk zou ik gaan koken maar door een misverstand - ik had een door mijn vrouw achtergelaten briefje niet goed gelezen - veronderstelde ik dat dit niet doorging. Op het moment dat dit duidelijk werd waren alle winkels - zelfs AH - gesloten. Dus geen gekokkerel vandaag!

Hoe dan ook: bij Sint Joris en de Draak waren we welkom en we hebben daar - zoals altijd - prima gegeten. Nog vóór de finale Duitsland-Argentinië waren we weer thuis.