Het zomert nog even door...

Oktober 2014: het zomert nog even door...

Na zondag de 1 van de 4 loop in Clingendael te hebben gelopen, heb ik de afgelopen dagen - net als vele anderen - nog twee keer de loopschoenen aangetrokken: op maandag, daags na de wedstrijd, een 'uitloop' met Groep 7: zestig minuten (netto)  rustige duurloop, grotendeels door de duinen. Met één langere versnelling, vanaf het Deltaplein over de boulevard van Kijkduin tot aan de boot en langs de winkelgalerij weer terug.

En gister(woensdag)avond gingen wij voor een aanmerkelijk pittiger trainingsvariant, 90 minuten met daarbinnen versnellingen in een tempo van rond de 5 minuten per km. Dat ging volgens het schema 4-4-6-4-6-4-4 minuten. Beide trainingen in optimale weersomstandigheden: vrijwel windstil, heerlijk zacht weer (ca. 19 graden).

De groep was zeer groot gisteravond, zeker twintig personen. Eerlijk gezegd zou ik niet eens alle namen kunnen vermelden, maar het waren overwegend dames. Maar ook een aantal mannen waaronder Barend E., Jan, Henk M. (die op woensdag de training leidde), Jetse, Ton van der P. en deze cultuurbarbaar. Wat zowel Ton en mij frappeerden was dat wij bij de tempo's steeds zonder forceren vooraan liepen, terwijl wij bij onze 'oude' groep (Groep 5) tot de hekkensluiters behoorden. Loopt toch wel lekkerder!

De afgelopen twee dagen ben ik vooral binnenshuis bezig geweest, onder meer ben ik druk bezig geweest met een tekening (op verzoek). Maandag en dinsdag bijna de hele dag (de training op maandagavond vormde een welkome afleiding) maar ook woensdagmorgen.

Reisje naar Italië

Woensdagmiddag zocht ik afleiding in Het Filmhuis. De keuze viel op een middagfilm die niet te lang moest zijn. Dat werd The Trip to Italy (108 minuten) van Michael Winterbottom. Ook in cinematografisch opzicht houden wij er de zomerstemming in! Een hoogst amusante film. Of eigenlijk zijn het twee Britse TV-series die voor het buitenland zijn versneden tot een film.

De twee - vooral in het Verenigd Koninkrijk befaamde - acteurs en tv-presentators Rob Brydon en Steve Coogan gaan op reis naar Italië met als doel het recenseren van een aantal bijzondere restaurants. Een echte culinaire roadtrip dus. Daarbij vermaken zij zichzelf en prikkelen de anderen met van de hak op de tak springende conversaties en treffende imitaties van beroemde acteurs. Ze reizen van Ligurië naar Capri, waarbij ze in de voetsporen treden van de grote romantische dichters als Byron en Shelley. De reis komt voor beide heren op het perfecte moment, aangezien Rob naarstig op zoek is naar een manier om even aan het gezinsleven te ontsnappen en Steve aan het werkende bestaan in Los Angeles.

Terwijl ze het prachtige landschap aanschouwen praten ze over het leven, de liefde en hun carrières. Het blijft niet bij praten, want ondanks dat zij de 'Hunk' leeftijd ruimschoots gepasseerd zijn weten zij nog de aandacht te trekken van mooie jonge dames. En meer dan dat... De dialogen zijn soms wat over de top - je moet er niet aan denken zulke luidruchtige gasten in jouw restaurant te hebben - maar al met al is het een amusante film met prachtige plaatjes van Italiaanse landschappen en gerechten.