De halve van Leiden langs de zijlijn

Yvette en Running Ronald flitsen voorbij

Nee, geen halve marathon voor mij ditmaal in Leiden. Wat niet wegneemt dat er vandaag - alles bij elkaar opgeteld - aardig wat calorieën zijn verstouwd. Het begon vanmorgen vroeg, om tien voor zeven stond ik buiten. Maar meteen een duurloopje doen, anders zou het er vandaag niet meer van komen. Een beetje kris-kras gelopen door de Vruchtenbuurt, daarna via de Zonnebloemstraat naar de Bosjes van Pex, op en neer over de bospaadjes en vervolgens via de Laan van Poot over het De Savornin Lohmanveld de duinen in, linksaf naar Kijkduin. Daar een paar keer heen en weer gelopen door en langs het winkelcentrum, slokje water drinken bij de pomp en dan via Machiel Vrijenhoeklaan en Laan van Meerdervoort terug huiswaarts. Toch alles bij elkaar 95 minuten gelopen, het ging niet snel maar het ging mij vooral om de duur.

Later deze ochtend op de fiets naar Den Haag CS gepeddeld en de trein naar Leiden gepakt. Eenmaal in de sleutelstad aangekomen, een stuk gewandeld naar het start- en finishgebied. Tenminste, dat was het plan maar dat ging zo maar niet, al snel stuitte je op een wegversperring van aaneengeschakelde hekken waarachter de snelste lopers van de halve marathon zich op weg naar de finish spoedden.

Het bleek na enig lopen toch mogelijk om over te steken, bij een brug wachtte ik een aantal lopers op om op de plaat te zetten. Dat is gelukt, hierbij enkele foto's.

Er deden Haag-atleten mee, maar geen overstelpend aantal. In ieder geval Eveline en Yvette van Groep 5, toen ik na een kwartiertje lopen in de buurt van de finish kwam, hoorde ik Evelines naam omroepen. Ze hebben allebei zeer netjes gelopen, Eveline 1:47'' en Yvette 1:45''.

Bij de tassenuitgiftepost op het plein naast de finish zag ik geen goede bekenden, toen ben ik maar richting Pieterskerk gelopen. Echter bleek dat geen centraal punt meer te zijn, er was geen kip te bekennen en lopers al evenmin. Dan maar naar huis. En toen toch nog bekenden! Op het perron kwam ik Eveline en Yvette tegen, met een goudgele gerbera in de hand (de lopers kregen deze aan de uitgang van het station uitgereikt door lieftallige studentes). Zo werd het nog een gezellig ritje Haagwaarts. Beide dames hadden op hun nieuwe hoka's gelopen, het is hen beiden goed bevallen. Misschien ook wel iets voor mij want ik heb steeds het gevoel dat ik steeds 'met een klap' neerkom tijdens het lopen.

Met Eveline, die in de buurt woont, fietste ik terug. Het was de hele dag al prachtig weer dus ging ik mij thuis 'tuin-klaar' maken met korte broek en een boek. Lekker relaxen in de zon! Maar ho-ho, dat ging zomaar niet: nauwelijks zaten wij of we kregen een sms-je: of wij zin hadden om naar Nootdorp te komen om op kleindochter Chloë te passen, want dochterlief en haar manlief wilden een tochtje met de motor maken. Mijn vrouw zat bij wijze van spreken al op de fiets maar ik kwam later, eerst nog even wennen aan het idee dat ik weer het stalen ros moest bestijgen.

Uiteindelijk toch gedaan, zij het ten dele. In de stad wilde ik de tram naar Noordorp pakken, maar uitgerekend vandaag reed lijn 15 niet. Wel lijn 5, maar daartoe moest ik naar het Malieveld. Daarheen gereden, fiets gestald voor de poffertjestent en de tram naar Nootdorp gepakt.

Die middag hebben we nog anderhalf uur gewandeld 'met de kleine', onder andere door het Bieslandse Bos. Dat ligt er nu prachtig bij met al die weelderige bermbloemen.

En terug moest natuurlijk ook ten dele op de fiets (die stond er nog, bij het Malieveld). Daarna koken, italiaans met vegetarische gehaktballetjes. Het is een latertje geworden, daarom ook dit vrij late verslag. Maar dat het een mooie dag was, dat is zeker!