Planken en op de planken!

Weer een ervaring rijker geworden. Een tijdje terug heb ik me opgegeven als figurant voor een van de voorstellingen van 'Mariken in de tuin der lusten', een hedendaagse opera gebaseerd op het aloude verhaal van Mariken van Nieumeghen. Dit was, als ik mij niet vergis, naar aanleiding van een Facebook bericht dat gedeeld werd door Hugo Maerten.

Gisteravond was de eerste repetitie. Ongeveer twintig personen - mannen en vrouwen - waren komen opdraven in een groot gebouw aan de Binckhorstlaan dat ooit het hoofdgebouw van de Koninklijke Luchtmacht was. Daarin zijn nu diverse bedrijfjes op het gebied van fitness, theaterproductie en wat dies meer zij gevestigd. OPERA2DAY - de naam zegt het al, een theatercollectief dat moderne opera's verzorgt, is een van die bedrijven en is gevestigd op de vierde verdieping.

Er waren ongeveer tien mannen en tien vrouwen aanwezig; de meeste mannen waren ouder, de dames nog zeer jong, veertien tot pakweg zeventien jaar.  Een van de mannen bleek een ex-buurman van mij te zijn! De wereld is klein.

De repetitie werd geleid door de jonge theaterregisseuse Daphne van Ommen en zij deed dat voortreffelijk. Eerst kregen we een soort gezamenlijke 'warming up' waarbij het accent vooral op de lichaamshouding kwam te liggen. Daarna 'leerden' we om vanuit staande positie 'dood te vallen': door de knieën zakken, handen op de grond zetten, hoofd naar beneden en vervolgens doorrollen tot 'lijk' positie. Maar ook andersom: vanuit liggende positie, in foetushouding, langzaam opstaan en 'geboren worden' waarna je verwonderd - maar zonder oordeel - al het nieuwe dat je ziet in je opneemt. En dat alles in 'slow motion'.

Daarbij werd ons geleerd te waken voor 'over acting': allerlei emoties worden het best zichtbaar door te 'framen', te denken aan hetgeen je wilt uitbeelden: verwondering, wellust, enzovoorts. Een en ander wordt dan door lichaamstaal en blik simpelweg 'zichtbaar' voor het publiek. En steeds letten op je ademhaling (uitademen 'richting navel') waarbij je het voorwerp van aandacht als het ware 'inademt'.

Vervolgens werd gerepeteerd met de dames, die op de grond liggend 'geboren werden', en naderhand als het ware getrokken door een onzichtbaar koord, Mariken volgen. Mooi om te zien.

Daarna konden de dames vertrekken - ze mochten namelijk, gezien hun jeugdige leeftijd en gelet op het bijzondere karakter van de scène met de mannen, daarbij niet aanwezig zijn.

De bedoeling was dat de mannen - in volgorde van toegewezen nummering - Mariken op uiterst wellustige wijze zouden benaderen en bekijken. Je zou zo zeggen dat dit geen probleem is voor mannen, maar Mariken was in dit geval een flesje spa-water op een stoel. Niet direct sexueel opwindend dus. Bovendien is het als oudere man niet 'bon ton' om jonge dames op die manier demonstratief te bekijken. Bij een enkeling leidde dat besef niet tot een 'geile' attitude, maar juist tot een wat verlegen houding. Onze instructrice had daarvoor een even simpele als doeltreffende instructie: "Je wilt maar één ding: Mariken mee naar huis nemen en haar neuken". Dat werkte wel.

Zwaarste scène op 16 oktober - als het stuk in de Koninklijke Schouwburg wordt opgevoerd - zal zijn als wij (de mannen dus) 25 minuten lang 'dood' moeten liggen. Dat viel nu al niet mee, op die houten vloer. en we lagen daar maar een minuut of zo.
Wat mij meteen op het laatste onderwerp brengt: planken. Hèt nieuwe woord in de fitness- en bootcampwereld. Heel goede oefeningen voor de zogeheten 'core stability'. Groepslid en bootcamp-instructrice Sanny Schoon plaatste op Facebook een schema.

Ik zou zo zeggen: starten maar!