Heerlijk dagje achter de rug. Het begon echter nogal spannend. Om half acht hadden Ellen en ik afgesproken bij Ilse. Op de afgesproken tijd vertrokken wij. Eerst haalden we Eveline en Yvette op en daarna ging het richting Velp, waar vandaag de Posbank trail werd gehouden.
Wat er nu zo spannend was? De mist, die in de stad al behoorlijk dicht was maar dat werd nog erger op de grote weg. Op een gegeven moment kneep onze chauffeur 'm als een oude dief (of dievegge in dit geval) en even speelde de gedachte om met de trein verder te reizen. Echter bleek dat geen optie omdat we dan veel te laat op de plaats van bestemming zouden zijn. Na een korte pitstop bij een benzinestation besloten we het er toch maar op te wagen, en waarempel: de mist werd 'vlageriger' en het zicht werd allengs beter.
Uiteindelijk waren we ruim op tijd bij Camping Beekhuizen waar het start- en finishgebied was. Het laatste stuk naar de camping ging via enkele haarspeldbochten, je waande je in Oostenrijk.
Uiteraard zie je zo ver van huis niet zo veel bekende lopers en loopsters, maar één bekende was van de partij: Gert Noordhoek, die tegenwoordig naast het lopen ook veel fietst. Gert is een van de 'bloglopers' van een paar jaar terug, leuk om elkaar weer te zien.
Om 10:00 uur - jawel, het was een vroegertje - ging de 30 km eerst van start. Yvette, de lange-afstandskei van ons gezelschap, deed daar aan mee. Een filmpje van de start der 'lang-ademigen' staat hieronder.
Een half uur later was de beurt aan de 15 km lopers (bleek achteraf 16.1 km te zijn volgens Evelines GPS). Al snel na de start was de eerste - en meteen de steilste - klim van het parcours dat zou volgen. Snelle Ellen - met de Jungfrau Marathon nog in de benen - kwam al na ongeveer 500 meter voorbij en was in een oogwenk uit het gezicht verdwenen. Iets later volgde Ilse en Eveline na een kilometer of zes, zeven, toen ik en stukje terugliep om deze gespikkelde jongen te vereeuwigen.
Ja, ik had mijn camera bij me (ik was niet de enige zag ik) en heb onderweg nog wat plaatjes van de mooie omgeving kunnen maken.
Uiteraard was het een pittig parcours, maar dat had minder te maken met de hoogteverschillen als met het voortdurend alert zijn op boomwortels, kuilen en andere onregelmatigheden om geen enorme smakkerd te maken. Zelf ben ik supervoorzichtig, vooral bij afdalingen. Ik kies er eerder voor om zonder noemenswaardige blessures aan veel loopjes te kunnen meedoen dan om hier 'een goede tijd' te lopen.
We liepen het eerste deel vooral door bossen, over grillige paden, maar kwamen ook langs uitgestrekte heidevelden en over een wijdse zandverstuiving. De mist was al lang opgetrokken en wij liepen in de volle zon. Heerlijk.
Nu ik dit zo opschrijf lijkt het wel alsof die hele trail 'een makkie' was, maar dat was natuurlijk niet zo. Een trail is een trail en per definitie zwaar, alleen ben je dat na de finish direct weer vergeten.
Wel heb ik - afgezien van (uiteraard) een sanitaire stop - veel minder hoeven wandelen dan in Vaals, maar ja, de Limburgse heuvels zijn nu eenmaal hoger.
De laatste kilometers leken wel een gebed zonder eind. Dat was geen suggestie, want naderhand bleek dat we ruim 16 kilometer hadden gelopen in plaats van 15.
Voldaan - want wat was het een mooie loop, en voor mijn doen heb ik goed gelopen, 'slechts' 6 minuten na Eveline - kwam ik over de finish. De dames hebben het goed gedaan, met een mooie derde plaats bij de dames voor Ellen(!), Ilse kwam niet ver na haar (een minuut of drie later) binnen. Weer later kwam Eveline en ik fungeerde in dit groepje als hekkensluiter. Precieze tijden volgen nog, de uitslagen staan nog niet online.
Update 5-10-2015: 15 km: Ellen 1:24:07 - Ilse 1:27:15 - Eveline: 1:41:52 - Fred: 1:48:12
30 km: Yvette 3:30:49
Snel naar het gebouwtje gelopen waar ik mijn sporttas had neergezet, een heerlijke douche genomen (gek genoeg werd daar bijna geen gebruik van gemaakt) en omgekleed. Vervolgens terug naar de parkeerplaats, en even later reden wij - zonder Yvette, want die was nog bezig met haar 30 kilometer - naar Velp, waar we bij 'Hugo' op een zonnig terras gingen lunchen.
Een half uur later kreeg Ilse een telefoontje van Yvette, ze was gefinishd en een galante loopgenoot was bereid gevonden om haar af te zetten bij 'ons' terras. Alzo geschiedde, twintig minuten later.
De terugreis naar Den Haag even later verliep eveneens zonder problemen. We kunnen weer terugkijken op een mooie sportieve dag! Meer foto's staan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten