Gouden tientjes en vijfjes blinkend in de zon

Snel groepje Haag-atleten voor de warming up

Vandaag, op deze stralende dag dat Hemelvaartsdag en Bevrijdingsdag samenvielen, was ook weer de dag waarop de jaarlijkse Golden Ten loop werd gehouden.

Dit is een van de leukste wedstrijd/prestatielopen van de regio, al was het maar omdat het parcours door het prachtige historische centrum van Delft loopt. Bovendien is het inschrijfgeld alleszins redelijk te noemen, terwijl het t-shirt dat elke loper kreeg uitgereikt niet alleen mooi blauw was, maar ook van uitstekende kwaliteit.

Zelf had ik mij ingeschreven voor de vijf kilometer. Aanvankelijk had ik mij willen inschrijven voor 'de tien' maar die zat twee weken geleden al vol. Weliswaar bleek achteraf dat veel vooringeschreven lopers zich op het laatste moment hadden bedacht, wat onder meer resulteerde in veel aanbiedingen van startnummers op bepaalde sites, maar ik vond het wel mooi zo. Bovendien bleken meer mensen van onze trainingsgroep zich voor de kortere afstand te hebben ingeschreven.

Met de tram ging ik vanmorgen naar Delft. In het oude stadhuis aan de Grote Markt konden de startnummers worden opgehaald. Laat ik nou toch gedacht hebben dat ik niets vergeten was, bleek dat toch het geval: een uitgeprinte e-mail waarop mijn startnummer stond. Gelukkig konden zowel mijn naam als startnummer gemakkelijk via het internet worden achterhaald.

Na het invullen van de achterkant van het startnummer, ging ik met Arie Don op weg naar de start, waar even later de kinderen, al dan niet met hun ouders, zouden vertrekken. Er moest één kilometer worden gelopen. Wat kunnen sommige kinderen razendsnel lopen: iets langer dan drie minuten na de start kwamen de eerste drie lopers alweer over de finish.

Daarna liepen wij naar het Congregatiegebouw om ons te verkleden en iets te drinken. Meer Haag-atleten verzamelden zich daar. Omkleden, stukje inlopen, groepsfoto, weer een stukje lopen en dan naar de start voor de 5 kilometer. Wij stonden allemaal in startvak A.

Sonja was een van de weinige Groep 7 lopers die voor 'de tien' hadden gekozen

Lekker 'een pittig vijfje' lopen, dan ben je snel klaar en kun je na het douchen en omkleden de 10 km lopers aanmoedigen. Dat was mijn gedachte vooraf. Maar het werd wat mij betreft een zwaar vijfje. De 25 minuten die ik voor ogen had werd uiteindelijk 26'43'' en dat is een van mijn langzaamste vijf kilometers ooit. De eerste twee, drie kilometers gingen best redelijk, daarna liepen de benen vol, stokte de adem en viel er nauwelijks tempo meer te maken. Het zal ook te maken hebben gehad met de plotselinge temperatuurswisseling: was het gisteren nog twaalf graden, nu was het met 20 graden uitgesproken warm.

Even later 'sneakte' ik, gedouchd en omgekleed, uit het Congregatiegebouw om verderop op de gracht een overheerlijk ijsje te scoren (chocolade met slagroom). Het was er erg druk, er stond constant een lange rij.

Teruglopend, liep ik Arie en een afvaardiging van de Groep 7 lopers tegen het lijf, 'en groupe' gingen we op zoek naar een terrasje om iets te drinken. Uiteindelijk vonden wij een mooi plekje langs het parcours. Een ideale plek om de 10 km lopers voorbij te zien komen. Filmpje!!

Later zag ik dat menig 10 km loper het ook moeilijk had met de warmte, één persoon bleek ongeveer 800 meter voor de finish onwel te zijn geworden en werd even later met de ambulance afgevoerd.