Leuk om weer wat foto's uit lang vervlogen tijden te plaatsen. In dit geval foto's die in 1958 zijn gemaakt. Het slaat niet op de rest van dit bericht, maar dat maakt niet uit. Gebleken is dat vooral oudere facebookvrienden foto's van 'vroeger' leuk vinden, al was het maar vanwege het tijdsbeeld.
Aan het feit dat het iets gezette jongetje wat vreemd zijn rechterarm omhoog strekt, mogen geen negatieve conclusies getrokken worden. Het was naar alle waarschijnlijkheid een gebaar om vlak na een lange autorit de vogels, de zon en de rest van de natuur te begroeten. Kennelijk ging hij (ik dus) met zijn moeder en oma picknicken in de berm. En met zijn stiefvader die de foto's wel gemaakt zal hebben. Ik was toen tien jaar, maar kan mij er niets meer van herinneren.
Goed, dat was dat. Nu weer ter zake, namelijk een verslagje van de training gisteravond. Na de trailrun van afgelopen zondag - vermoeid en daardoor weinig heroïsch ogend kom ik hier over de finish - heb ik dinsdagmiddag nog een klein stukje uitgelopen: een half uurtje om precies te zijn, met onderweg twee versnellingen.
Woensdagavond stond er een vrij pittige training op het programma: een duurloopje van anderhalf uur (bruto, dus inclusief inlopen en loopscholing) met een kern van viermaal 200-400-600 meter in versneld tempo. Daarvan werden twee op de baan uitgevoerd en twee in de duinen richting Kijkduin.
Al met al ging het goed ook al had ik niet veel zin om er 'vol voor te gaan'. Voor zover dat al mogelijk was, de vermoeidheidsstoffen van afgelopen zaterdag waren nog niet geheel en al uit mijn systeem.
Die ochtend trouwens nog even het krachthonk bezocht. Na het gebruikelijke setje oefeningen tracteerde Allen (onze ledenadministrateur) op koffie en koek, dit in verband met zijn verjaardag.
Tenslotte: gisteren weer wat geschilderd. Daar zit de laatste tijd ongewild de klad (letterlijk) in, maar neem mij steeds voor er wat meer continuïteit in te brengen. Gewoon, omdat het erg leuk is om te doen. De reacties op FB waren in ieder geval niet ontmoedigend.
Maar ja, een mens 'moet' zo veel hè. Zoals prioriteiten stellen, dat 'moet' ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten