Aan de bak!

  

Het plan was om naar Delft te gaan om bij AV 40 aan een prestatieloop (14 kilometer) mee te doen. Echter had ik niet duidelijk afgesproken met Jan Wierenga, dus het wachten bij Meer en Bosch was tevergeefs. Wel kwam groepsmaatje Jos langs in trainingsoutfit, hij was licht geblesseerd aan zijn kuit maar ging het een uurtje proberen. Ja, we (veel sportieve Hagenaars en Hagenezen) moeten volgende week allemaal aan de bak! Ook bij mij is het startnummer gisteren gearriveerd.

 

Geen probleem, dan ging ik maar voor mijzelf lopen. Ik liep terug naar huis, met mijn sporttas. Daar nog even naar Vrije Geluiden gekeken (niet altijd 'mijn muziek' maar ditmaal wel aardig) met Bach-specialist Ton Koopman, die met een sopraan en een blokfluitvirtuose een aantal stukken van Teleman ten gehore bracht. Maar dit terzijde.

 

 

Tegen twaalven ging ik op weg voor een duurloop. Het ging meteen al in een - voor mijn doen - redelijk pittig maar prettig tempo, wederom richting Meer en Bosch. Even daarvoor hoorde ik de voetstappen van een andere hardloper achter mij, die zag mij kennelijk als richtsnoer. Even later passeerde hij mij. Lekker laten gaan, ik moest nog negentig minuten. Even kreeg ik zwarte vlekken voor mijn ogen, misschien iets met de bloedsuikerspiegel, en ging wat rustiger lopen. Dat hielp wel en even later kwam het ritme weer een beetje terug.

 

Via Ockenburgh liep ik naar de Machiel Vrijenhoeklaan en van daaruit de duinen in, via het tussenpad naar het parallelle duinpad en vervolgens linksaf naar Terheijde. Dat heb ik net niet gehaald, wel pakte ik op de terugweg een stuk alternatieve route over grillige duinpaadjes.

 

Op de heenweg had ik totaal geen last van de wind, op de terugweg (dezelfde weg door de duinen) stond er wat meer wind maar dat mocht eigenlijk geen naam hebben. Voorbij Ockenburgh ging ik bij de eerste afslag naar rechts en via het pad langs de Puinduinen naar de Chinese muur, stukje Meer en Bosch en via de Laan van Meerdervoort (waar ik een wandelende heer en mevrouw H. Moesman tegenkwam) terug naar huis. Ruim 100 minuten gelopen!

 

Die cartoon is trouwens niet van mijn hand maar van een mij onbekende kunstenaar, op kantoor hadden ze hem opdracht gegeven om iets te tekenen voor mijn afscheid. Maar zó snel als mijn getekende beentjes zullen mijn werkelijke onderdanen volgende week niet gaan vrees ik...