Het nieuws van de mogelijke aanslag bij de marathon van Boston sloeg in als een bom: dit is letterlijk zo en niet lollig bedoeld. Met enige aarzeling tik ik dan ook deze post in, dat onvermijdelijk zo'n 'gezeur op de vierkante millimeter' karakter zal krijgen.
Dat gezang houdt een maand of twee aan, in juni - als alle vogeltjes een ei hebben gelegd en hun kroost is uitgevlogen - begint het gezang te verstommen.
's Avonds dus andermaal in Meer en Bosch. De hele vorige week ging het niet echt lekker met het lopen, moeizaam en stroeve benen, en de maandagtraining vormde hierop geen uitzondering.
Het was bovendien een pittige training, met vijf maal 600 meter in 10 km tempo. Het lukte mij om vier keer mee te gaan, maar steeds eindigde ik ca. vijftien tot twintig seconden na de groep. De vijfde keer moest ik na zo'n driehonderd meter stoppen, volstrekte ademnood. Een goede verklaring heb ik er niet voor, want voor de rest voel ik mij gewoon fit. Leeftijd gaat steeds meer een rol spelen maar ook gewicht, na de training ging ik op de weegschaal staan en tja, alweer over de 80 kilo... Dik is anders, maar voor een loper te zwaar. Afvallen blijft een probleem voor mij, ook al eet ik voor een zieke kip. Tja, ik schreef al dat het een beetje gezeur op de vierkante millimeter ging worden... Maar het is niet bedoeld als klaagzang, meer als registratie van de feiten.
Nou goed, even wat positievere dingen: het weer bijvoorbeeld, dat was ronduit aangenaam en dat blijft nog een paar dagen zo. In de tuin bezig geweest, de schuur afgebeitst en na een tweede wandeling naar tuincentrum Ockenburg wat lupinen en vergeet-mij-nietjes gescoord en deze vervolgens in de tuin geplant. Zaterdag had ik al bij aquariumwinkel Holgen aan de Regentesselaan twee plantjes waterpest en vijversubstraat gekocht waarmee ik de bakken in de vijver, na eerst de blubber te hebben verwijderd, opnieuw heb gevuld.
1 opmerking:
Ik mag het graag lezen Fred, jouw 'zeuren op de vierkante millimeter'.
Een reactie posten