Aangrijpende Amy Winehouse docu en bezoek aan een verstild Zutphen

Weer een update, wat een terugblik op vandaag en gisteren behelst. Gisterochtend (vrijdag) eerst nog een kort stukje gelopen. Met de nadruk op kort, want zondag ben ik van plan om in Voorschoten een 10 EM te lopen. De Vlietloop!

Wat ik vrijdag ook heb gedaan was even het Haags Filmhuis binnensneaken om de veelgeprezen filmdocu over Amy Winehouse te bekijken. En terecht veelgeprezen! Het is een mooi en ontroerend levensverhaal in beeld geworden, twee en een half uur lang. Over haar jeugd, haar grote doorbraak met het album 'Black is Back', haar drugs- en alcoholverslaving, haar gepassioneerde liefdesrelatie met zielsverwant Blake, de rol die haar vader Mitchell speelde in haar leven, het duet met haar grote idool Tony Bennett (die Amy's ongelofelijke zangtalent roemde en haar op één lijn stelde met iconische jazz-zangeressen als Billy Holiday en Ella Fitzgerald). Wie speelt de rol van Amy Winehouse dan? Amy zelf, want de gehele film is samengesteld uit foto- en filmmateriaal van de te jong overleden zangeres. Het verhaal is algemeen bekend: Amy overleed op 27-jarige leeftijd (de magische leeftijd waarop ook wereldsterren als Jim Morrison, Janis Joplin, Jimi Hendrix en Brian Jones overleden), vermoedelijk door alcoholvergiftiging.


Een uitstekende recensie van deze documentaire, geregisseerd en samengesteld door Asif Kapadia, staat hier. De moeite van een Filmhuisbezoek méér dan waard!

Zutphen


Vandaag was een wandeldag. Reisdoel was ditmaal Zutphen, die mooie hanzestad waar ik wel eens ben geweest, maar te kort om het allemaal goed te bekijken. Niet dat dit vandaag wel gelukt is, maar een indruk heb ik wel gekregen. Het is werkelijk een prachtig stadje.

Met de trein naar Apeldoorn, daar uitstappen voor het 'stoppertje' naar Zutphen. Al wachtende zag ik met vele anderen de stoomlocomotief. Deze vertrekt vanuit Apeldoorn en tuft via Beekbergen, Loenen, Eerbeek naar het eindpunt Dieren.

Dat was wel even leuk om te zien en uiteraard om te fotograferen. Even later kwam de stoptrein die na enkele stops op kleinere tussenstationnetjes het eindstation Zutphen bereikte.

Op een steenworp afstand van het station is de bibliotheek van Zutphen, gevestigd in de Broedererkerk. Daar even naar binnen gegaan en dit plaatje van het bijzondere interieur genomen.

Daarna een lichte lunch genuttigd bij Het IJsselpaviljoen (uiensoep), waarna we via een korte wandeling langs de brede IJssel, het oude stadshart inliepen.

Het anders zo rustige stadje was vandaag wat minder rustig vanwege de kermis, maar theewinkel De Pelikaan straalde, alleen al door het heerlijk kneuterig-ouderwetse, begin 20ste eeuwse interieur, een bepaalde rust uit. Er was daar van alles te koop, tientallen soorten koffie en thee, maar ook kruidkoeken en snoepjes, alles een beetje in dezelfde Ot en Sien-sfeer. Ik kocht er twee pakjes losse thee-mix met gedroogde vruchten en bloemen.


Verder het Museum Henriette Polak bezocht. Mooi museum met een prachtige collectie schilderijen en beelden, verdeeld over drie verdiepingen. En een gedenkwaardig jaar, want het museum bestaat nu 40 jaar, zo had de dame aan de receptie ons na binnenkomst toevertrouwd.

Portret Henriëtte Polak - Joop Sjollema

Henriette Polak, wier belangstelling voor kunst werd gewekt door haar man, de filosoof Leo Polak, stond als mecenas aan de basis van de collectie. Na haar dood is in 1974 dit museum opgericht. Toen bestond de collectie uit zo'n 300 werken van in totaal 55 kunstenaars en dat groeide in de loop van 40 jaar uit tot een veelvoud aan kunstwerken, wel in de geest van de oprichters, Henriette Polak en bevriende kunstenaars. 

Spaanse danseres - Kees Maks

Al met al was het een aangenaam middagje Zutphen, beslist de moeite waard om nog eens te bezoeken.