Kortom: toch maar weer meegedaan aan de Vlietloop. Er waren aardig wat Haag-vrienden aanwezig, onder wie Berry Verkijk met een aantal minder ervaren lopers die deel uitmaken van zijn Vredesloop-trainingsgroep; daarnaast waren er een aantal dames en Pierre. Zelf was ik met de trein gekomen waarin ook Bert Gerritsma en - zo bleek later - Louis Hueber zaten. Uiteraard ook om mee te doen aan deze klassieker. Gedrieën liepen we naar het centrum, naar de Voorstraat waar zoals elk jaar de start- en finish was.
Wie ik ook gespot heb: Wim en Iris Kramer, Rutger Kramer (geen familie van het vorige tweetal), Helmie, Mike en dochter Anne, Arnold Vonk, nou ja, zo kunnen we wel de halve deelnemerslijst afgaan.
De meeste lopers hadden zich voor de 5 of 10 km ingeschreven. Zelf had ik voor de 10 EM gekozen, eigenlijk omdat ik bij deze Vlietloop altijd voor de langste afstand kies. 'Soort van' historisch gegroeid, zeg maar. Bovendien wilde ik het kilometrage weer wat verhogen in verband met de komende najaars-halve marathons.
De eerste lopers waren de deelnemers aan de Kinderloop, dat was om 11:15 uur. Om 12:00 uur was de start van de 10 km en de 10 EM. Tien minuten later zouden de lopers op de 5 km vertrekken.
Na een kleine 50 seconden ging ik over de startmat, dus die tijd kon ik straks van de bruto-tijd aftrekken. Ik was van plan om er een ontspannen duurloop van te maken, uiteraard wel een beetje vlot tempo maar wel mijn 'eigen' tempo. En dat werkte wel. Eigenlijk liep ik tot aan het 11 km punt redelijk soepel en was in staat een aantal mensen in te halen. Echter daarna werd het toch zwaarder, ik moest echt mijn best doen om het tempo vast te houden. In die laatste kilometers passeerden drie mensen mij nog en ik had, om Gerard Joling maar eens te citeren, 'de kracht niet meer' om heb bij te blijven. Uiteindelijk kwam ik toch in een nette 1:26'05'' over de meet. Netto dan hè, dat wel.
Meer uitslagen staan hier!
Na afloop gedouchd, omgekleed en in de kantineruimte nog een cappucino genomen. Aangeschoven bij Zier Schaap en Louis Hueber, daarna liep ik met laatstgenoemde terug naar het station Voorschoten, genietend van het toch wel redelijke weer en de mooie huizen met diepe tuinen langs de weg. Eenmaal gearriveerd op het station, bleek dat we vijfentwintig minuten moesten wachten op de trein naar Den Haag. Dus even teruggelopen naar het Texaco-benzinestation zo'n driehonderd meter voor het station en deze gebruikt als 'wachtkamer' inclusief koffie en koek.
UITMARKT
Uiteindelijk hebben wij Den Haag toch weer gehaald. Zelf liep ik via de Koekamp en de Lange Voorhout naar de Koninklijke Schouwburg. Na FB-vriendin en ex-collega Johanna te hebben begroet, liep ik door naar de inmiddels volle zaal waar Spinvis even later optrad met Saartje Camp. Zij speelden een aantal nummers. Typisch Spinvis, dromerig-poëtische liedjes met subtiele muzikale omlijsting en fraaie edoch moeilijk te volgen teksten waarmee Erik de Jong vooral in culturele kringen faam heeft verworven.
Na hun optreden bleef een groot deel van het publiek zitten omdat tien minuten later het Nationaal Toneel een korte voorstelling zou geven. Uit reacties van mensen die naast mij zaten begreep ik dat deze voorstelling ook al op De Parade werd gegeven. Een hilarisch-absurde voorstelling over verlangen, liefde en eenzaamheid, waarbij het meisje achter de kassa van een supermarkt (Anniek Pfeifer) op wel heel bizarre wijze het hof wordt gemaakt door een klant en de manager van de supermarkt.
Daarna via de Lange Voorhout - waar op dat moment onder meer Yent en De Boer optraden en een dansworkshop plaatsvond - naar de tram gelopen en vervolgens naar huis. Toch nog een paar dingen meegepikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten