Winderige 7^^ loop

Het zou een natte editie van de Zevenheuvelenloop worden, met veel wind en nog meer regen. Maar ijs en weder dienende, gingen we toch naar Nijmegen. Hoewel het ijs ontbrak, ben ik daar wel doorheen gezakt. Daarover straks meer. Overigens is het met die regen erg meegevallen. Sterker nog: het enige waar de lopers onderweg nat van werden, was hun eigen zweet.

Zondagochtend vroeg verliet ik huis en centrale verwarming om de eerste tram richting station Den Haag CS te nemen. Groepsmaatje en buurtgenoot Sanny stond mij al aan het eind van de straat op te wachten. Samen stapten we even later op randstadrail lijn 3, waar meer in  hardloopoutfit geklede HAAG-genoten zaten, onder wie Ana en haar echtgenoot Edgar. Hetgeen al meteen voor de nodige gezellige drukte in de tram zorgde en naderhand in de trein.

Op het station waren Berry Verkijk, Oscar en Eric er al, met hen vormden we een (heen)reisgroepje. Voorzien van bij Julia's gekochte cappucino, liepen we naar de extra 7 ^^ trein die via Breda en Den Bosch naar Nijmegen zou rijden. Dat kwam goed uit, want er waren 'werkzaamheden aan het spoor' tussen Gouda en Utrecht, waar voor vervangend busvervoer zou worden gezorgd. Maar dat hebben we gelukkig weten te omzeilen.

Niet dat het nu zo overdreven snel ging, al met al duurde het zo'n twee en een half uur voordat we Nijmegen bereikten. Maar de tijd werd opgevuld met levendige conversatie van onder anderen de supersnelle Sparta-veteraan Kamel en zijn vrouw. Kamel zou naderhand een geweldige tijd lopen, 1:01'.

Al met al waren we ruim op tijd in Nijmegen, dus konden we nog koffie drinken bij een uitspanning onder een brug. Daarna ging ieder van ons naar zijn of haar aangewezen locatie om bagage achter te laten. Rond één uur spraken we af bij een geel verkeersbord om al 'inlopend' naar de startvakken te gaan. Geprobeerd om daar op enigszins beschutte plekjes (want er stond veel wind) wat rek- en strekoefeningen te doen gevolgd door drie korte versnellingen om het hart een boost te geven.

Alzo geschiedde. Op het moment dat onze groep - een van de laatste groepen die van start ging - vertrok, hoorden wij via de luidprekers dat de eerste loper van de 15 km alweer binnenkwam.

Het was alweer een tijd geleden dat ik hier liep, en had geen plannen om een snelle tijd te lopen, maar 'gewoon' in een vlot duurlooptempo. Maar een tijd tussen de 1:20'' en 1:25'' leek mij wel reëel. Tot het 9 km punt ging het ook best redelijk, ik kon in een niet te snel maar constant ritme lopen. Maar toen gebeurde het weer, last van het bekende genante probleem waardoor het tempo drastisch moest worden teruggeschroefd. Niet dat ik uitgeput was of omdat mijn benen niet meer wilden, want die wilden wel. Maar voor mij was deze 7^^ loop niet alleen winderig qua weersomstandigheden.

Ondanks alle voorzorgsmaatregelen zag ik mij onderweg tot driemaal toe genoodzaakt een dixie aan de binnenkant te bewonderen, bovendien heb ik - weliswaar kleine - stukjes moeten wandelen, wat al met al zeker vijf minuten scheelde op mijn eindtijd. Al met al was die tijd ruim 18 minuten meer dan de vorige keer toen ik 1:11'' liep, maar ja, die vorige keer was in 2008, alweer een hele tijd geleden. Vandaag kwam ik nog wel net onder de 1: 30'' maar ja, dat viel toch tegen al kan ik nog zo hard roepen dat ik niet voor een tijd ging. Het kan niet altijd kaviaar zijn, bovendien gaan de jaren tellen.

Hoe dan ook weer een klassieker volbracht. Het duurde lang voordat de lopers, eenmaal over de finish, ruim baan hadden. Eerst een flesje AA aangenomen alsmede de medaille. Zelf ging ik mijn handbagage ophalen bij de betreffende stand waarna ik mij voor de vijfde keer in een dixie terugtrok om mij om te kleden. Daarna de sporttas opgehaald in de Keizer Karel garage en terug naar de plek waar we eerder deze middag koffie hadden gedronken. De anderen waren er al, dus weer wat gedronken - chocolademelk met slagroom in mijn geval.

We zijn nog even verderop in de stad ergens gaan zitten en hebben ons te goed gedaan aan een lichte maaltijd. In mijn geval was dat erwtensoep met roggebrood en spek, akkoord, dat was niet zó licht maar wel lekker!

In de trein terug naar huis raakten we met een andere snelle jongen aan de praat, Arie Heddema. Hij woont in Scheveningen en is lid van RTC, hij traint vaak met o.a. Maarten Witteman. Ook weer gezellig, temeer omdat ook die terugreis niet erg snel verliep. In Schiphol stapten we uit en namen even later de sprinter naar Den Haag. Daar aangekomen bracht Berry ons - Oscar, Sanny en ik - met de auto, die verderop de Bezuidenhoutseweg geparkeerd stond, thuis. Helemaal top!

Resumerend: het was een erg gezellige dag, en allemaal - in meer of mindere mate ;-) - lekker gelopen!