De BOM!

Felicitaties van haar directeur

Normaliter heb ik het op dit weblog niet al te veel over privé-aangelegenheden en familie, maar ditmaal ga ik toch een uitzondering maken. Vandaag speel ik even de trotse vader, wat héét: ik bèn een trotse vader.

Het was gisteren een feestelijke dag. Na twee jaar eerder haar masters diploma Gedragsspecialist behaald te hebben, is mijn dochter Daphne vorige week weer geslaagd voor een pittige studie, ditmaal voor Schoolleider. Een opleiding die zij vanuit de school waar zij werkt mocht volgen vanwege een combinatie van persoonlijke eigenschappen - waaronder passie, creativiteit en betrokkenheid - en talent om te 'managen'.

Gisteren was de uitreiking van de diploma's in de Marnix Academie te Utrecht. Vierentwintig geslaagden met hun aanhang - vrienden en vriendinnen, ouders, kinderen - waren aanwezig. Ook Daphne uiteraard (met een aanhang van zeven personen!), die vandaag 'de BOM' was (Basisvaardigheden Onderwijs Management). Wij ontmoetten ook haar mede-studenten, waarvan een aantal in de praktijk al directeur of adjunct zijn, of, zoals dat in het oud-Nederlands zo mooi werd aangeduid: 'Hoofd ener school'.

Na een introductie in de aula door achtereenvolgens de kerndocent en de studie-coördinator, vond in een aantal afzonderlijke lokalen de diploma-uitreiking plaats. En dat gebeurde op een heel aantrekkelijke en persoonlijke manier, met goede toespraken en aan de hand van plaatjes en illustraties waarmee persoonlijkheid en karakter van de geslaagden - voor zover een en ander tijdens de studie tot uitdrukking kwam - werden gesymboliseerd.

Na dit formele gedeelte was het tijd voor een drankje (en een hapje) in de ontvangstruimte op de begane grond, waarbij veel is na-gepraat. Wij - ouders, schoonouders, tante en oma van 'onze' geslaagde -  gingen een uur later, bepakt en bezakt met bossen bloemen en cadeautjes, in twee afzonderlijke auto's terug naar Den Haag.  Net zoals wij waren gekomen, al was het nu aanmerkelijk rustiger op de weg. Niet zó gek natuurlijk, het spitsuur was allang voorbij.

Thuis bij mijn dochter en haar vriend Daan, waar later op de avond nog meer vrienden - waaronder het buurmeisje dat de voordeur mooi had versierd - en familie op bezoek kwamen, is er onder het genot van soep, franse kaas en stokbrood en een drankje lang nagepraat en nageborreld. Het leek wel een feestje en dat wàs het uiteraard ook. Het was een mooie en gezellige dag.