SCHWEINSTEIGER!!

Wat bekt die naam toch lekker, SCHWEINSTEIGER! Ik heb 'm gisteravond zowel voor als na de training diverse malen horen roepen - ook uit eigen mond - op die krachtige, bijna snauwende manier. Hoe dan ook een - niet geheel onverwachte - winst van 'Der Mannschaft', maar eerlijk is braaf: de Nederlanders hebben zich prima geweerd, een stuk beter dan bij de wedstrijd met de Denen. En het was een nederlaag, maar zeker geen vernederende nederlaag. De leeuw stond in zijn hempie, maar het hempie was van goede kwaliteit en kan zonder schaamte worden gedragen. Dat schot van Persie mocht er absoluut zijn.

Kijk mij nou eens, deze inleiding kan bijna niet door mij zijn geschreven, want ik heb niet alleen de ballen verstand van voetbal, ik heb er ook nauwelijks iets mee. Maar nu ben ik ook toegetreden tot het leger van 16 miljoen bondscoaches...

Grappig, of tragi-komisch was wel dat toen de Duitsers het eerste doelpunt maakten, de oranje-geklede clubleden allemaal iets timides kregen, op het randje van terneergeslagen. Toen het tweede doelpunt kwam, was de sfeer er helemaal uit. Maar ja, helemaal onverwachts was het niet natuurlijk. Na de tweede helft ging ik naar huis om met mijn vrouw getuige te zijn van het eerste en enige doelpunt van de Nederlanders. Dat maakte de deceptie, hoe je het ook wendt of keert, niet compleet.

Goed, even genoeg voetbal. Er is ook nog getraind vanavond, en dat was in één woord fantastisch! Met z'n tienen waren wij: Ellis, Ilse, Katelijne en Eveline, en van de mannen waren Jos, Dick, Ton, Hans, Hans en ik van de partij. Wat er fantastisch aan was? In de eerste plaats het weer. Een beetje wind, veel zon, een meer dan aangename temperatuur. In de tweede plaats het parcours. Prachtig, wat is de natuur mooi momenteel, eerst kris-kras over diverse paadjes in Meer en Bosch, naderhand in het altijd mooie Park Ockenburgh en terug via Kijkduin en de duinen. Op het laatst zelfs nog een vos gezien die zich schielijk in het struweel verschool. En dan de training zelf: een duurloop van in totaal tachtig minuten met van tijd tot tijd flinke versnellingen van twee tot vijf minuten. Last but not least ging het bij mijzelf zonder meer heel goed, een paar keer liep ik vlak achter de snellere groepsleden aan en dat kostte mij niet buitensporig veel moeite.

Ach, of het er bij een wedstrijd uitkomt, daar ga ik niet over speculeren. Ik overschat mijn mogelijkheden de laatste jaren wel een beetje, maar hoe dan ook: de trainingen gaan de laatste weken weer goed. Dat is ook wat waard. Dat is zelfs veel waard.